Robert Cumming, die notaris in Banff was, was de laatste particuliere eigenaar van Balblair. Ook was hij eigenaar van de distilleerderij Old Pulteney. Na diverse verbouwingen, hij bouwde de stills van Balblair om van kolen naar stoom, verkocht Cumming de distilleerderijen in 1970 aan Hiram Walker en in 1996 werden ze aan de huidige eigenaar Inver House verkocht. In het stillhouse van Balblair staan drie stills met een bijzondere vorm. Ze zijn bolbuikig aan de onderkant, met daarop een brede en tamelijk korte hals. Een still is de wash still en de twee andere zijn de spirit stills, die met stoom worden verhit. Er zijn zes washbacks, gemaakt van Oregon pine. De plaats Edderton staat al vele jaren bekend om zijn turf en wordt wel de "parish of peat" (gemeente van de turf) genoemd. Het water in de omgeving is dus ook nogal turfhoudend wat in de smaak van de whisky terug te vinden is. Dit water, dat Balblair voor het brouwen en het koelen gebruikt, haalt men via een pijpleiding uit Ault Dearg Burn. Bijzonder is het, dat men het brouwwater eerst gebruikt als koelwater voor de condensors. Het heeft daarna dus al de gewenste temperatuur, zonder extra energie te gebruiken. Balblair ontstaat niet alleen, zoals bij de meeste whisky's, door gebruik te maken van verschillende elementen uit de natuur als rijke grond, puur water en turf, maar ook door de schone lucht in Edderton, welke als de meest zuivere van Schotland wordt beschouwd. Al deze elementen geven aan de malt van Balblair z'n bijzondere karakter.